Vakantie in Bandung, Jakarta en Yogjakarta

En alweer een maand geen verslag geschreven zie ik… Ik ben niet zo goed in een blog bijhouden blijkbaar, maar de tijd gaat ook zo snel!
Er is weer een heleboel gebeurt, waaronder een vakantie naar Bandung en Jakarta en een vakantie naar Yogjakarta.

Eerst ben ik met mijn gastmoeder naar Bandung en Jakarta geweest. Mijn gastmoeder had een reünie van haar middelbare school in Bandung en had mij uitgenodigd om mee te gaan. De reünie hield eigenlijk alleen maar in: drie dagen gekwebbel, eten en karaoke. Maar daarna heb ik nog een vriendin van mij ontmoet die vorig jaar met AFS in Friesland was en nu in Bandung studeert. Ik ben een dag met haar opstap geweest naar Tankubanperahu en we hebben gegeten in Kampung Daun. Allebei aanraders als je ooit naar Bandung gaat (alhoewel er volgens mij niet heel veel anders is te doen in Bandung).
Vervolgens zijn we naar Jakarta gegaan. Heel leuk om te zien, maar heel vermoeiend, want er is zoveel verkeer dat als je ergens heen wilt dat misschien 20 km verderop ligt, je daar zo drie uur over kan doen… Ik had dan nog geluk, omdat het huis van een 'tante' waar we sliepen heel dichtbij de dierentuin Ragunan en Taman Indonesia Mini ligt, waardoor we twee keer een file hebben kunnen vermijden. (Ik zal zeggen, als je naar Indonesie gaat kan je beter naar twee andere steden/plekken dan je tijd verdoen in Jakarta, zeker als je geen auto tot je beschikking hebt).
Vervolgens na een hele leuke week weer naar huis, waar ik vrijwel meteen werd uitgenodigd door mijn gastzus om een weekje met haar mee te gaan naar Yogjakarta waar zij studeert. Natuurlijk zeg ik daar geen nee op, dus drie/vier dagen nadat ik thuis was gekomen weer op weg! :)
Hier zijn mijn gastzus en ik bijna overal naar toe gegaan op haar scooter. Borobodur zijn we heen gegaan met de bus en ik ben naar Prambanan met een lagere klasgenoot van mba Tia gegaan, omdat zij moest leren. Maar bijvoorbeeld naar de Merapi zijn we op de scooter gegaan. Het duurde ongeveer twee uur voordat we eindelijk bij de plek waren die we wouden bereiken, en geloof me dat is niet comfortabel op een scooter, en de wegen waren op het eind bijna niet meer te berijden, maar het was het 100% waard. Alleen al voor de dingen die ik onderweg heb gezien, maar ook voor het uitzicht vanaf dat punt. Helaas was de top in wolken gehuld, maar het was alsnog heel mooi. Die avond was er trouwens een aardbeving en drie/vier dagen nadat we er waren is er weer een uitbarsting geweest (een kleintje gelukkig). De voorspellingen zijn dat de Merapi dit jaar een grote uitbarsting krijgt, omdat het de afgelopen jaren aan het opbouwen is, maar laten we hopen van niet.

Ik ben nu bezig met mijn laatste twee weken in mijn tweede klas. Over twee weken hebben ze namelijk eindexamen, waarna ik naar mijn derde klas verhuis… Ik ben benieuwd!

Liefs