random

hallo hallo

Er zijn geen grote gebeurtenissen geweest de afgelopen weken, dus ik zal wat random dingen vertellen die zijn gebeurt.

Zoals jullie misschien hebben gelezen in het nieuws zijn er verkiezingen geweest in Indonesië. Deze verkiezingen waren voor het parlement en straks in juli zijn de verkiezingen voor de president. Je moet stemmen in het gebied waar je woont. In dit gebied staat dan midden op een afgezette straat een overkapping tegen de zon. Je levert je kaartje in en dan ga je zitten wachten tot je naam wordt geroepen. Als je naam dan is geroepen krijg je vier papieren, want je moet vier dingen kiezen (vraag mij niet wat, want ik begrijp er niks van). Achter een spandoek staat een tafel met een aantal afscheidingen waar je je keuzes kan invullen en vervolgens gaan die papieren in vier grote dozen. Nog even je pink in paarse inkt dippen en dan ben je alweer klaar. De meeste mensen blijven daarna nog staan praten of kopen wat te snacken bij het winkeltje. In Indonesië ben je vanaf je zeventiende volwassen, dus Ova en Ovi mochten ook voor de eerste keer stemmen. Overal moesten dus foto's van worden gemaakt.

Elke maand heeft mijn gastfamilie (moeders kant) een familiebijeenkomst. Een van de tante's heeft een cafeetje dus daar komen we altijd bij elkaar.Er wordt gegeten en een boel gepraat. Ik kwam er hier ook achter dat een van de tante's die twee kinderen heeft van rond de 17 zwanger is... Ze is zelf dichter bij de 50 dan bij de 40 jaar oud.

Mijn klas waar ik sinds de verhuizing bij zit, zit in het laatste jaar van de middelbare school. Helaas (voor mij) zijn de nationale examens begonnen en hebben zij dus geen school meer. Dit betekent voor mij dat ik weer in een nieuwe klas heb moeten beginnen. Ik was daar niet heel blij mee, maar ik heb na de verhuizing zelf gekozen om naar het laatste jaar te gaan ipv meteen naar het een na laatste jaar, dus ik wist al dat ik nog een nieuwe klas zou krijgen. Maar het lijkt erop dat dit ook een hele leuke klas is en het meisje dat naast mij zit heeft twee keer per week dansles en heeft mij gevraagd of ik ook mee wou doen! Dat wil ik al sinds het begin van mijn uitwisselingsjaar, maar het lukte steeds maar niet. Ik heb vanmiddag dus mijn eerste dansles en ik heb er echt ontzettende zin in! (En het beste ik vroeg haar hoeveel deze lessen dan kosten en ze zei 10.000 Rp per maand --> 0,60 euro... Ik heb drie keer gevraag: Hoeveel? want ik geloofde het niet, maar ze zei elke keer 10.000.. Dus ik ben benieuwd :) )

Nog even over het examen. Mijn beste vriendin in mijn eerste klas op mijn tweede school (lekker ingewikkeld) heeft mij verteld dat de hele klas, op vier mensen na waaronder dus mijn vriendin, de antwoorden van een toets hadden gekocht voor een paar miljoen rupiah, ik weet niet precies hoeveel maar ik geloof misschien wel 5 of 10 miljoen (een miljoen is ongeveer 65 euro dus reken maar uit hoeveel)! (Dat is echt een vermogen hier) ... ... Heb je dat verwerkt? Ik had er ook even wat tijd voor nodig, maar Ja, ze hebben de antwoorden van een nationaal examen gekocht. En ja, dat mag in Indonesië ook niet. En ja, de antwoorden horen ook hier geheim gehouden te worden.
Vervolgens krijg ik gisteravond een sms'je van dezelfde vriendin en zij vertelde dat het de verkeerde antwoorden bleken te zijn en er is ook iemand ontdekt die de (verkeerde) antwoorden niet uit zijn hoofd had geleerd maar had opgeschreven en dus een aantekening heeft gekregen en waarschijnlijk een lager cijfer krijgt... (niet een hele erge straf dus...) Misschien een beetje zielig dat ze bedrogen zijn, maar ze doen het zelf ook, dus ik heb er stiekem in mijn eentje best wel hard om gelachen ^^

Aan het vorige stukje zie je meteen hoe het gaat in Indonesië. Je kan bijna alles 'kopen'. Er zijn hier bijvoorbeeld een heleboel minderjarigen/rijbewijsloze middelbare scholieren die al met de motor/scooter naar school gaan. Als ze dan worden betrapt door de politie hoort het zo dat de politie de motor/scooter inneemt (die je dan terug moet betalen) en dat je je de volgende dag moet melden bij de rechter. Dit is volgens mij niet echt voor een straf, maar meer voor een preek en boete betalen. Maar het is maar zelden dat dit gebeurt. Als je namelijk wordt aangehouden dan moet je gewoon beginnen met praten: 'Ja meneer, sorry meneer, ik ben een scholier en de enige manier dat ik op school kan komen is met de motor, meneer (wat vaak wel waar is). En ik ben zo zielig dit en dat.' En vervolgens komt dan: 'Dit is het enige geld dat ik heb, meneer (misschien 50.000 Rp).' En als je dan geluk hebt, neemt de politieagent dit aan en kan je weer doorrijden. En de politieman stopt dit natuurlijk in eigen zak.

Ik zelf vind het heel erg dat dit gebeurt. Als er al zoveel corruptie is op dit niveau, hoe gaat dat dan bijvoorbeeld in de regering! Jokowi heeft bijna als enige man in de politiek een 'schoon' imago en daarom vinden een heleboel mensen hem geweldig. Ook vinden een heleboel mensen hem geweldig, omdat hij de laatste paar jaren meer dingen heeft aangepakt als gouverneur in Jakarta dan zijn voorgangers samen hebben gedaan. Volgens nos.nl is hij dan ook de gedoodverfde winnaar voor de komende presidentsverkiezingen. Maar ik weet niet of dat helemaal waar is, want een heleboel mensen die ik spreek en vraag naar Jokowi zeggen dat hij wel goed is, MAAR ze hebben het idee dat hij Jakarta in de steek heeft gelaten door zich verkiesbaar te stellen.

Dat was het wel weer voor deze keer ;)
Ik ga vandaag of morgen nog foto's uploaden, dus als ze er nog niet zijn als je dit leest, check dan binnenkort nog even een keertje!

Liefs