ups and downs
Blijf op de hoogte en volg Stella
12 November 2013 | Indonesië, Banjarmasin
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor berichtjes die hier zijn achtergelaten, ik vind het altijd leuk om te lezen :)
Zoals de titel zegt; ups and downs in mijn emoties. Eigenlijk is elke dag anders.. Ene dag vind ik het helemaal geweldig en de andere dag zie ik alles weer door een wat negatiever licht... Maar over het algemeen is het nog steeds veel meer positief dan negatief!
Wel begin ik meer cultuurverschillen te zien, die voor mij niet altijd even gemakkelijk of leuk zijn, maar met een beetje aanpassen komt dat eigenlijk ook altijd wel weer goed.
Wat voor mij tot nu toe het moeilijkste is, is de manier van communiceren. Het is niet direct zoals wij in Nederland met elkaar praten, maar altijd indirect op zo'n manier dat je de ander niet kan beledigen, of dat die ander geen nee hoeft te zeggen als die eigenlijk iets niet wil. Heel ingewikkeld, en dat heeft dus ook al wat miscommunicatie opgeleverd. Soms is dit wel grappig, maar het kan ook vervelend zijn als het gaat om serieuzere dingen. Of als iemand zegt dat iets gebeurt, maar het gebeurt nooit.
Met de taal gaat het goed. Ik kan nu over koetjes en kalfjes praten zonder m'n woordenboek. Als ik een wat serieuzer gesprek heb gaat dat nog wel met woordenboek en handen en voeten, maar ik merk echt dat ik al zoveel meer begrijp! Ik ben wel een beetje moe van het leren ;) Bijna elke dag na school ben ik woorden aan t leren. Ook dit heeft al heel wat komische situaties opgeleverd waar ik mezelf lekker voor schut zet, maar hee, ik bezorg anderen een goede lachbui.
Dat het weer zo lang heeft geduurd voor een nieuwe blog komt eigenlijk omdat er niet zoveel nieuws gebeurt. We maken niet echt meer uitstapjes, dus eigenlijk zien bijna al mijn dagen er hetzelfde uit. School-leren-slapen/school-leren-cafe. 's Zondags doen we meestal nog wel wat dingen. Deze zondag bijvoorbeeld ben ik voor het eerst naar een traditionele markt gegaan. Ik kan zeggen dat ik begrijp waarom mensen die hier niet vandaan komen ziek worden van het eten hier. De markt is in een soort enor, houten 'huis' gebouwd boven het water. Binnen is het vrij donker en stoffig en boven je hangen allemaal spinnenwebben. Het staat helemaal vol met vaste kraampjes en er is bijna geen loopruimte. Er zijn echt van alle soorten kraampjes: make-up, kleren , eten, enz. Een gedeelte van deze markt is volgens mij bestemd voor vis en vlees. Het is dus dertig graden en de rauwe vis en vlees liggen gewoon op de houten tafels met ontzettend veel vliegen eromheen. Heerlijk, vooral de geur die daar hangt.. (dat laatste was sarcastisch, ik ging bijna over mn nek). Er wordt hier ook een soort thee verkocht (en veel gekocht) die goed schijnt te zijn voor je maag. Het is een soort dikke drab, voor 2000 rupiah (0,13 euro) krijg je een glas met deze 'thee'. Er staan dan een stuk of vier glazen bekertjes waar dan iedereen uit drinkt..
Wanneer er weer wat interessants gebeurt is (of het te lang duurt) zal ik weer een blog schrijven!
Liefs
Zoals de titel zegt; ups and downs in mijn emoties. Eigenlijk is elke dag anders.. Ene dag vind ik het helemaal geweldig en de andere dag zie ik alles weer door een wat negatiever licht... Maar over het algemeen is het nog steeds veel meer positief dan negatief!
Wel begin ik meer cultuurverschillen te zien, die voor mij niet altijd even gemakkelijk of leuk zijn, maar met een beetje aanpassen komt dat eigenlijk ook altijd wel weer goed.
Wat voor mij tot nu toe het moeilijkste is, is de manier van communiceren. Het is niet direct zoals wij in Nederland met elkaar praten, maar altijd indirect op zo'n manier dat je de ander niet kan beledigen, of dat die ander geen nee hoeft te zeggen als die eigenlijk iets niet wil. Heel ingewikkeld, en dat heeft dus ook al wat miscommunicatie opgeleverd. Soms is dit wel grappig, maar het kan ook vervelend zijn als het gaat om serieuzere dingen. Of als iemand zegt dat iets gebeurt, maar het gebeurt nooit.
Met de taal gaat het goed. Ik kan nu over koetjes en kalfjes praten zonder m'n woordenboek. Als ik een wat serieuzer gesprek heb gaat dat nog wel met woordenboek en handen en voeten, maar ik merk echt dat ik al zoveel meer begrijp! Ik ben wel een beetje moe van het leren ;) Bijna elke dag na school ben ik woorden aan t leren. Ook dit heeft al heel wat komische situaties opgeleverd waar ik mezelf lekker voor schut zet, maar hee, ik bezorg anderen een goede lachbui.
Dat het weer zo lang heeft geduurd voor een nieuwe blog komt eigenlijk omdat er niet zoveel nieuws gebeurt. We maken niet echt meer uitstapjes, dus eigenlijk zien bijna al mijn dagen er hetzelfde uit. School-leren-slapen/school-leren-cafe. 's Zondags doen we meestal nog wel wat dingen. Deze zondag bijvoorbeeld ben ik voor het eerst naar een traditionele markt gegaan. Ik kan zeggen dat ik begrijp waarom mensen die hier niet vandaan komen ziek worden van het eten hier. De markt is in een soort enor, houten 'huis' gebouwd boven het water. Binnen is het vrij donker en stoffig en boven je hangen allemaal spinnenwebben. Het staat helemaal vol met vaste kraampjes en er is bijna geen loopruimte. Er zijn echt van alle soorten kraampjes: make-up, kleren , eten, enz. Een gedeelte van deze markt is volgens mij bestemd voor vis en vlees. Het is dus dertig graden en de rauwe vis en vlees liggen gewoon op de houten tafels met ontzettend veel vliegen eromheen. Heerlijk, vooral de geur die daar hangt.. (dat laatste was sarcastisch, ik ging bijna over mn nek). Er wordt hier ook een soort thee verkocht (en veel gekocht) die goed schijnt te zijn voor je maag. Het is een soort dikke drab, voor 2000 rupiah (0,13 euro) krijg je een glas met deze 'thee'. Er staan dan een stuk of vier glazen bekertjes waar dan iedereen uit drinkt..
Wanneer er weer wat interessants gebeurt is (of het te lang duurt) zal ik weer een blog schrijven!
Liefs
-
12 November 2013 - 15:59
Tess Bode:
Ha Stella,
Nou, ik bewonder je zeer! Het lijkt me duidelijk een geval van ups en downs. Jeetje, wat verkeer jij in een totaal andere wereld. Zelfs dus als je beter leert communiceren, blijft het lastig.
Ben je nog een beetje op de hoogte van wat er verder in de wereld gebeurt? Interesseert de mensen dat of zijn ze echt op hun eigen land gericht?
Hebben ze ook interesse in jouw belevingswereld? Kunnen ze zich iets voorstellen van hoe dit voor jou moet zijn?
Wij leven in ieder geval met je mee en het is erg leuk jouw blogs te lezen.
Je weet dat we inmiddels jouw vriendin Noor ook kennen?! Ze is mee geweest naar Joannas. Dat moet voor jou een raar idee zijn. We hebben het daar weer heerlijk gehad ondanks enorme plens en onweersbuien. Maar wij houden ook wel echt van relaxen, lezen, eten, spelletjes en niks doen!
Vosmar zit in groep 8, een spannend jaar voor hem en voor Vesa geldt dat natuurlijk ook.
Heb jij al een idee wat je straks wilt gaan doen of is dat nog te ver weg voor je?
Ik wens je heel veel sterkte en moed en wijsheid nog toe! Je doet het al fantastisch hoor ik van je moeder! Ze zijn erg trots op je!
Veel groeten! Tess en familie -
12 November 2013 - 22:15
Caroline:
hoi lieve stella,
en voor niets gaat altijd de zon weer op: of niet in het regenseizoen?
goed verhaal stella!
je bent je hele leven al dapper geweest!
en gelukkig windstil op kalimantan!
heb jij de nederlandse afs-ster op de filippijnen op facebook?
xxx, mam
-
13 November 2013 - 15:24
Ruud En Pat:
hoi Stella, goed verhaal! leuk om weer van je te horen!? we wensen je heel veel strekte en heel regelmatig plezierig te hebben! veel liefs xx -
17 November 2013 - 17:42
Brigitta:
Hoi Stella,
Als we op vakantie gaan, is het natuurlijk altijd allemaal fantastisch al die cultuurverschillen maar als je daar dag in dag uit mee te maken krijgt, kan dat soms ook knap lastig zijn en de nodige emoties los maken. Vind het heel goed van je dat je desondanks goede moed houdt.
Maar meisje wat heb jij na dit jaar een stuk levenservaring opgedaan. Die pakt niemand je meer af en je zult er in de toekomst ongetwijfeld nog veel plezier en profijt van hebben.
En weet je, denk maar zo, als het een keer niet zo lukt met de taal, op het moment dat zij beter Nederlands spreken dan jij hun taal nou dan ............ en tot die tijd rommel je gewoon lekker aan.
Het beste met van alles en ben nu al weer benieuwd naar je volgende verslag.
Liefs,
Brigitta
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
